Begraven urnen toestaan - aanpassingen reglement

VRAAG

Omdat we op onze bijzondere begraafplaats al enkele malen een verzoek tot het begraven van een urn hebben gekregen, heeft de kerkenraad besloten om dat toe te gaan staan. Aan ons (begraafplaats commissie) nu dus de taak om het reglement ook daar dus op aan te passen.

Dat lijkt redelijk eenvoudig, maar ik heb toch nog wat vragen:

– in de tekst staat steeds: asbus/urn! Mag je hier kiezen voor 1 van de 2 of kan beide? Of is asbus en urn hetzelfde?

In een graf op onze begraafplaats is plaats voor 2 kisten boven elkaar. We kennen 2 soorten graven, een algemeen graf en een particulier (of familie) graf. Het plaatsen van een asbus/urn mag alleen in een particulier graf. Mijn vraag is nu:

– hoeveel asbussen/urnen mag je dan in een dergelijk graf plaatsen.

Onze voorkeur gaat uit naar twee, met mogelijk een uitzondering voor bijvoorbeeld vader/moeder/kind uit één gezin/familie

– Hoe diep moet een asbus/urn begraven worden? en hoe ver moeten ze van elkaar gescheiden zijn?

Wij gaan voor de asbus/urn dezelfde administratie en registratie volgen als voor het begraven van een kist. Dus een nummer op de kist, die we controleren aan de hand van het nummer dat we ontvangen van de begrafenisondernemer.

– Hoe gaat dat bij een asbus/urn? Kan daar ook een nummer op o.i.d?

ANTWOORD

U schijft dat de kerkenraad besloten heeft dat het plaatsen van asbussen / urnen voortaan toe te staan. Om uw achterban aan zich te binden is dat verstandig. Het crematiepercentage is landelijk gezien hoog en door te regelen dat crematie-as een bestemming op de begraafplaats kan krijgen, blijft de begraafplaats ‘levend’.

Voor de leesbaarheid zijn de vragen gekopieerd en het antwoord steeds daaronder vermeld.In de tekst staat steeds: asbus/urn! Mag je hier kiezen voor 1 van de 2 of kan beide? Of is asbus en urn hetzelfde?

In Artikel 1 staan de Begripsomschrijvingen. U leest hier: asbus: een bus ter berging van de as van een overledene. Zo simpel is het ook letterlijk. de meeste crematoria maken gebruik van een standaard kunststof asbus welke afgesloten wordt met een metalen deksel. Dat deksel wordt, vergelijkbaar met een verfblik, in de bus geklemd. Op het deksel worden gegevens van de overledene vermeld en het unieke crematienummer. Het nummer waaronder de crematie heeft plaatsgevonden. Elk crematorium heeft zijn eigen nummering. Tijdens de crematie is een vuurvast steentje bij het lichaam aanwezig en dat blijft bij de as als identificatie van de as. Dat steentje behoort ook in de asbus aanwezig te zijn. Er zijn ook crematoria die een zogenaamde Cinisafe gebruiken als asbus.  Beide artikelen kunt u scharen onder de noemer ‘asbus’.

Dan de ‘urn’. Ook deze is in de Begripsbepalingen genoemd: urn: een voorwerp ter berging van één of meer asbussen. Vaak wordt een (sier-)urn van keramiek of natuursteen gebruikt om de asbus in te plaatsen. Zeker wanneer de as bovengronds geplaatst wordt, is dit een geeigende methode. Tenslotte is de asbus puur een praktisch middel ter berging van de as en heeft geen uitstraling. Asbus en urn zijn dus niet hetzelfde, maar in spraakgebruim wordt vaak echter wel hetzelfde bedoeld. Ik adviseer u in het reglement afhankelijk van het artikel dat u beschrijft, een of beide benamingen te gebruiken. U kunt bijvoorbeeld opnemen dat bij een bovengrondse plaatsing van een asbus het gebruik van een (sier-)urn verplicht gesteld wordt.

In een graf op onze begraafplaats is plaats voor twee kisten boven elkaar. We kennen twee soorten graven, een algemeen graf en een particulier (of familie) graf. Het plaatsen van een asbus/urn mag alleen in een particulier graf.

Dit is een verstandig besluit. De rechthebbende bepaald wie er in het graf begraven wordt en welke asbus eventueel geplaatst wordt. Bij een algemeen graf ligt de zeggenschap over het graf volledig bij de houder van de begraafplaats.

Hoeveel asbussen/urnen mag je dan in een dergelijk graf plaatsen. Onze voorkeur gaat uit naar 2, met mogelijk een uitzondering voor bijvoorbeeld vader/moeder/kind uit 1 gezin/familie

Hoeveel asbussen in een particulier graf geplaats mogen worden is een besluit van de kerkenraad en moet vastgelegd worden in het Reglement (of in aanvullende regelgeving, maar bij voorkeur in het Reglement). Ik realiseer me dat ik de bal volledig bij u terug leg. Wat is in den lande gebruikelijk? Ik benoem verschillende mogelijkheden, maar u besluit wellicht een andere variant. Ik adviseer u ‘de mogelijkheid op uitzonderingen’ niet op te nemen in een Reglement, maar wel een vast/maximum aantal toegestane asbussen per graf. Anders kan dat alleen maar aanleiding geven tot discussies.

Mogelijkheden:

• Graf voor twee kisten (lichaam begravingen) en daarnaast twee asbussen.
• Graf met ruimte voor één kist (lichaam begraving) en daarnaast één asbus. Deze mogelijkehid kan geboden worden wanneer er naast graven met twee begraaflagen, ook graven met slechts één begraaflaag aangeboden worden met een aangepast grafrechttarief. Dat gaat voor hier te ver om uitgebreid op in te gaan. Wellicht een keer tijdens een telefonsiche afspraak.
• Graf voor twee kisten (lichaam begravingen) en een onbeperkt aantal asbussen. Geen verstandige keuze voor de exploitatie van de begraafplaats. U ‘verkoopt’ dan wellicht minder graven, dus minder inkomsten uit grafrechten. Wanneer de begraafplaats echter fysiek bijna vol is, kan dit wel een gunstige regeling zijn.
• Graf voor twee waarbij een asbus op dezelfde wijze ‘meetelt’ als een lichaam begraving.
• Een door u bedacht variant.

Hoe diep moet een asbus/urn begraven worden? En hoe ver moeten ze van elkaar gescheiden zijn?

Ik adviseer u een asbus altijd in de wettelijke deklag van minimaal 65 centimeter boven de bovenste kist te plaatsen en nooit onder een kist. In een kist mag wettelijk niet. Daarnaast het advies om in een werkinstructie vast te leggen waar de asbus of bussen geplaatst zijn; aan het hoofdeinde of juist aan het voeteneinde van het graf. Met deze werkwijze zijn de asbussen altijd eenvoudig te traceren. Er is namelijk geen wettelijke begraafdiepte voor een asbus. Ook is er geen verplicht gestelde afstand tussen asbussen welke in een graf geplaatst zijn. Een asbus kan zo in de grond geplaatst worden, echter het is ook mogelijk dat er een urnenkeldertje in het graf geplaatst wordt. Dat kan in de bovenste 65 centimeter geplaatst worden. Wel of geen gebruik van een urnenkeldertje, of de keuze overlaten aan de rechthebbende, kunt u opnemen in uw Reglement.

Wij gaan voor de asbus/urn dezelfde administratie en registratie volgen als voor het begraven van een kist. Dus een nummer op de kist die we controleren aan het nummer dat we ontvangen van de begrafenisondernemer. Hoe gaat dat bij een asbus/urn? Kan daar ook een nummer op o.i.d?

Voor de beantwoording van deze vragen noem ik een paar artikelen uit de Wet op de lijkbezorging (Wlb) en het Besluit op de lijkbezorging (Blb).

Een nummer op de asbus is geregeld in Artikel 58, lid 2 Wlb:

Artikel 58

1. Na de crematie bergt de houder van het crematorium de as.
2. De as wordt geborgen in één of meer asbussen. Een asbus wordt gesloten en op de bus worden de naam en de voorletters van de overledene, alsmede een registratienummer, vermeld.

De verplichting van de houder van een begraafplaats om bijgezette asbussen te registreren is geregeld in Artikel 65, lid 1 Wlb:

Artikel 65

1. De houder van een plaats van bijzetting houdt een register van alle daar bijgezette asbussen. Bij algemene maatregel van bestuur worden nadere regels gesteld omtrent de gegevens die in het register worden vastgelegd.
2. Het in het eerste lid bedoelde register is openbaar.

De inrichting van het register van bijgezette asbussen is geregeld in Artikel 10, lid 2 Blb:

Artikel 10

2.Het register, bedoeld in artikel 65, eerste lid, van de wet vermeldt:
a.de naam en voornamen van de overledene, onderscheidenlijk de naam van de doodgeborene, alsmede het registratienummer van de asbus;
b.de naam en het adres van de houder van het crematorium waar de crematie heeft plaatsgevonden;
c.de plaats van bijzetting van de asbus;
d.in het voorkomende geval, de plaats van bestemming van de as;
e.in het voorkomende geval, de naam en het adres van de persoon aan wie de asbus ter beschikking is gesteld.

U schrijft dat u gegevens van de gecremeerde overledene van de begrafenisondernemer verkrijgt. Vanzelfsprekend kan een familie ook direct met u regelen dat as op uw begraafplaats geplaatst wordt. Hier hoeft geen begrafenisondernemer ‘tussen te zitten’. Voor een familie kan die tussenkomst mogelijk kostenverhogend zijn,  terwijl zij direct met u eventuele tenaamstelling of eventuele overschrijving van grafrecht moeten regelen. Wellicht goed om dit in de communicatie over de verruiming van mogelijkheden op uw begraafplaats mee te nemen. Vanzelfsprekend moeten er ook tarieven voor het plaatsen van asbussen in de tarievenlijst opgenomen worden. U heeft het niet benoemd, maar wellicht ook voor as verstrooiing.

Teruglezend besef ik dat mijn reactie erg uitgebreid geworden is. Het is echter van belang om de wijziging van een reglement zorgvuldig voor te bereiden en nieuwe mogelijkheden op de begraafplaats ook juridisch juist te borgen.

IW nov22
28 november 2022